تمامی اشخاص حقیقی که قصد راه اندازی و توسعه کسب و کار خود را دارند اما قصد ثبت شرکت ندارند، بایستی جواز کسب اخذ کنند زیرا انجام هر گونه فعالیت بدون جواز کسب ممنوع است و شخص مشمول جرائم قانونی می گردد.
جواز های کار به صورت دائم و موقت می باشند که جواز های موقت یک ساله و قابل تمدید هستند اما جواز های دائمی از تمدید دوره بی نیاز می باشند.
جواز کسب در واقع به سندی گفته می شود که با هدف آغاز کسب و کار و ادامه آن به صورت دائم (برای مدت 5 سال) و یا موقت (به مدت 1 سال) برای افراد صادر می گردد. این سند مشخص کننده قانونی بودن فعالیت واحد صنفی محسوب می شود که دریافت کننده آن می تواند نیاز ها و درخواست های مشتریان و ارباب رجوع ها را بر اساس قوانین و ضوابط کشور تامین کند.
نحوه اخذ جواز کسب:
جواز کسب از سوی اتحادیه های صنفی و دستگاه های موضوع تبصره بند (م) ماده 30 و تبصره 3 ماده 26 قانون نظام صنفی صادر می شود.
بر این اساس، هر کسب و کاری با توجه به نوع فعالیت خود باید به دستگاه و ارگان مربوطه مراجعه کند.
دریافت جواز کسب می تواند از طریق سامانه الکترونیکی نیز صورت بگیرد. براساس ماده 70 قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، تمامی افراد می توانند برای اخذ جواز کسب از طریق سامانه الکترونیکی اقدام کنند.
صدور جواز کسب دارای سلسله مراتبی می باشد که در زیر به آنها اشاره شده است:
مرحله 1 صدور جواز کسب:
مرحله 2 صدور جواز کسب:
در این مرحله، ارائه یکی از مدارک زیر جهت تعیین وضعیت ملکی واحد صنفی انجام می شود که شامل:
مرحله 3 صدور جواز کسب:
استعلام از ادارات مربوطه و ارائه مدارک زیر:
مرحله 4 صدور جواز کسب:
ارائه یکی از مدارک زیر به منظور تعیین وضعیت نظام وظیفه آقایان برای دریافت جواز کسب که شامل:
مرحله 5 صدور جواز کسب:
مرحله 6 صدور جواز کسب:
ارائه سایر مدارک از قبیل:
مرحله 7 صدور جواز کسب:
بررسی پرونده توسط رئیس و در غیاب وی نایب رئیس اتحادیه
مرحله 8 صدور جواز کسب:
صدور پروانه کسب (جواز کسب) با رعایت مراحل قبلی و تحویل آن به متقاضی
موسسه مشاوران مطالعه مقاله افزایش و کاهش سرمایه را به شما عزیزان پیشنهاد می نماید.
این کمیسیون در واقع مرجع رسیدگی به خواسته ها و شکایات متقاضیانی می باشد که تقاضای آنها از سمت اصناف رد شده است که در این حالت شخص موظف است که درخواست و یا شکایت خود را به کمیسیون نظارت ارائه کند.
نظر ارائه شده توسط کمیسیون لازم الاجرا می باشد مگر این که هیئت عالی نظارت آن را رد نماید و اگر به هر دلیل هیئت عالی نظارت نظری را داد بایستی حتما اجرا گردد و اگر به این نظر اعتراضی وجود داشت تنها می توان از طریق مراجع قضایی موضوع اعتراض را دنبال نمود.
فروش و انتقال پروانه کسب به هر نحوی جز اعمال غیر قانونی محسوب می شود و در صورتی که دارنده آن بخواهد پروانه اش را به شخص دیگری واگذار نماید، موظف است که درخواست کتبی خود را به اتحادیه تسلیم کند.
اگر شخص مورد نظر برای انتقال (خریدار)، واجد شروط قانونی باشد، اتحادیه با رعایت سایر مقررات، پروانه کسب متقاضی را باطل و پروانه جدیدی به نام شخص جدید صادر می کند.
اگر دارنده پروانه کسب محجور شود، قیم می تواند با رعایت قوانین و مقررات مربوطه، برای اداره یا انتقال واحد صنفی اقدام نماید.
در صورت فوت صاحب پروانه کسب، حقوق متعارف ناشی از واحد صنفی به ورثه می رسد و اگر ورثه یا نماینده قانونی آنها مایل باشند، در صورت دارا بودن شرایط قانونی، می توانند ظرف مدت 2 سال و همچنین با رعایت قوانین و مقررات مربوط به آن، برای اخذ پروانه کسب اقدام نمایند. پس از انقضای مهلت مقرر، پروانه متوفی از درجه اعتبار ساقط می گردد.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله ثبت انواع شرکت را به شما پیشنهاد می کنیم.
همه ما میدانیم که راهاندازی و مدیریت یک کسب و کار کوچک چقدر میتواند چالشبرانگیز و سخت باشد. از تامین مالی گرفته تا مدیریت کارکنان، کارهای زیادی وجود دارد که…
برای مبتدیان بسیار مهم است که حرفه معاملهگری خود را با یک استراتژی ترید توسعه یافته و کامل شروع کنند. داشتن یک استراتژی، رویکردی ساختاریافته برای ترید فراهم کرده و…
مدیریت سود و رابطه آن با چرخه عمر شرکت یکی از مهمترین موضوعاتی است که همواره در مرکز توجه مدیران قرار دارد. انگیزه و هدف اصلی مدیران از مدیریت سود،…