فرآیند تجارت به نوعی از فعالیت های بازرگانی گفته می شود که نیازمند حسابداری بازرگانی و فهم اصول حسابداری مربوط به آن است.
در شرکت های بازرگانی خرید و فروش محصولات به صورت نسیه امکان پذیر است که در بخش تخفیفات معمولا شرکت ها برای کسب سود بیشتر، فروش اعتباری را در اولویت قرار می دهند و در این خصوص تخفیفاتی شامل تجاری، نقدی، توافقی، برگشت از فروش قرار می دهند که در این حالت خریدار نقدینگی خود را ذخیره و فروشنده نیز زودتر حساب های دریافتی خود را نقد می کند.
شرکت بازرگانی، شرکتی است که کالایی را بدون آن که در تولید آن نقش داشته باشد، می خرد و یا وارد می کند و سپس بدون ایجاد هیچ گونه تغییری آن را در بازار به فروش می رساند. بنابراین با توجه به تعریفی که از شرکت های بازرگانی و فعالیت های آنها ذکر شد، می توان گفت که حسابداری شرکت های بازرگانی، مقررات و شرایط خاص خود را دارد که بسیار حائز اهمیت است.
حسابداری شرکت های بازرگانی، دارای 2 نوع سیستم ثبت می باشد که در ادامه به آنها اشاره می شود.
در سیستم ادواری ثبتی، موجودی و بهای محصول در طی یک دوره، در دفاتر و حساب ها ثبت نمی شود و در طول آن دوره مالی، گردشی ندارد. سپس در پایان سال مالی و با شمارش مقدار محصول و کالاها و قیمت آنها، به عنوان موجودی پایان دوره آن سال و موجودی ابتدای دوره سال جدید در دفاتر و ترازنامه ثبت می شود که با استفاده از روش گردش بهای تمام شده کالا صورت می گیرد.
در سیستم دائمی، در هر دوره از خرید و فروش محصول، حساب موجودی کالا بدهکار و بستانکار می گردد و مقدار و قیمت آن نیز ثبت می شود در نتیجه اگر موجودی کالا افزایش یابد و یا اگر موجودی کالا کاهش یابد، بایستی در حساب ها ثبت گردد.
در سیستم های دائمی حسابداری بازرگانی، بایستی اطلاعات زیر مشهود و در دسترس قرار گیرند:
در تمام مراحل ثبت اسناد حسابداری بازرگانی نکاتی وجود دارد که لازم است به آنها توجه نمود که این نکات به شرح زیر می باشند:
خرید کالا: در این مرحله بایستی تخفیفات گرفته شده، مد نظر قرار گیرند و ثبت شوند که دارای 4 نوع زیر می باشند.
فروش کالا: در روش فروش کالا، در زمان فروش به صورت نسیه، حساب های دریافتی به عنوان بدهکار و فروش به صورت نقدی و همچنین حساب صندوق بدهکار و حساب فروش، بستانکار می گردد. همچنین اگر کالای به فروش رفته برگشت داده شود، مبلغ برگشت از فروش و همچنین تخفیفات آن بدهکار و مبالغ دریافتی بستانکار می شوند.
بنابراین اگر در زمان فروش به خاطر معیوب بودن کالا مبلغی به صورت تخفیف کسر گردد، نحوه ثبت آن مانند برگشت کالا است و اگر در هنگام فروش نسیه، به خریدار قول تخفیف در مبلغ کالای فروخته شده داده شود (در صورت پرداخت قبل از موعد سر رسید) و خریدار آن را پرداخت نماید، این تخفیف در دفاتر حسابداری شرکت، تخفیف نقدی فروش بدهکار و مبالغ دریافت شده بستانکار ثبت خواهد شد.
سود و زیان: عملیات هر شرکت، مشخص کننده میزان سود و زیان آن شرکت در طی یک دوره مالی است. برای سنجش نتایج عملیات شرکت، لازم است که درآمدها و هزینه های یک دوره در مقابل یکدیگر قرار گیرند در این خصوص، در حسابداری بازرگانی گزارشی را که در آن درآمد ها و هزینه های یک دوره مقابل هم قرار می گیرند را صورت سود و زیان آن می گویند که این صورت سود و زیان دارای اطلاعات زیر است:
فروش خالص: مانده حساب فروش منهای مانده تخفیفات نقدی و سایر تخفیفات فروش و برگشت از فروش.
بهای تمام شده کالای فروخته شده: مجموع موجودی کالای ابتدای دوره و خرید خالص در طی دوره و هزینه های مربوط به حمل کالا را جمع کرده منهای موجودی کالا در انتهای دوره.
سود یا زیان نا خالص: فروش خالص منهای مبلغ تمام شده کالای به فروش رسیده.
هزینه های عملیاتی: کسر هزینه های عملیاتی مانند هزینه های مربوط به فروش و هزینه های اداری از سود یا زیان ناخالص
سود یا زیان خالص
موسسه مشاوران مطالعه مقاله انبار گردانی را به شما عزیزان پیشنهاد می نماید.
ترازنامه به صورت وضعیتی مالی گفته می شود که با ارائه گزارشی از سرمایه، دارایی ها و بدهی های شرکت بازرگانی را در یک زمان و همچنین اطلاعات مربوط به منابع و تعهدات اقتصادی و حقوق مالی صاحبان سرمایه را مشخص می کند.
در واقع ترازنامه یک شکل بسط داده شده از معادله اساسی حسابداری (دارایی = بدهی + سرمایه) است که معرف وضعیت مالی شرکت بازرگانی در مقاطع زمانی مشخصی می باشد و معمولا در آن، دارایی ها به ترتیب سرعت آنها در تبدیل شدن به وجوه نقد و بدهی ها بر طبق زمان سر رسید مربوطه طبقه بندی و گزارش می شوند.
در ترازنامه هر یک از طبقات به صورت زیر گزارش می شود.
دارایی های جاری: به نقدینگی شرکت و سایر دارایی هایی گفته می شود که انتظار می رود در طی یک سال به وجه نقد تبدیل شوند، فروخته شوند و یا مصرف گردند. اقلام دارایی های جاری عموما به ترتیب نزول نقدینگی در ترازنامه طبقه بندی می شوند. به عنوان نمونه:
دارایی های غیر جاری: به دارایی های بلند مدتی می گویند که هدف شرکت، نگهداری و به کارگیری آنها در سال های متمادی است و به 3 نوع زیر تقسیم می گردند.
بدهی های جاری: به آن دسته از تعهدات شرکت می گویند که پیش بینی می شود حداکثر طی 1 سال از محل دارایی های جاری شرکت و یا ایجاد بدهی جاری دیگری باز پرداخت گردند و یا تسویه شوند معمولا این بدهی ها به ترتیبی که پیش بینی شوند، تسویه می گردند.
بدهی های بلند مدت: دسته ای از تعهدات شرکت می باشد که پیش بینی می شود شرکت مذکور نتواند در طی 1 سال از محل دارایی های جاری خود و یا ایجاد بدهی های جاری دیگری آنها را باز پرداخت و یا تسویه نماید، از جمله اوراق مشارکت قابل پرداخت، اسناد قابل پرداخت بلند مدت و…
انواع و اقسام شرکت های بازرگانی بر اساس قوانین و مقررات تجارت به شرح زیر هستند:
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله استاندارد سازی را به شما پیشنهاد می کنیم.
همه ما میدانیم که راهاندازی و مدیریت یک کسب و کار کوچک چقدر میتواند چالشبرانگیز و سخت باشد. از تامین مالی گرفته تا مدیریت کارکنان، کارهای زیادی وجود دارد که…
برای مبتدیان بسیار مهم است که حرفه معاملهگری خود را با یک استراتژی ترید توسعه یافته و کامل شروع کنند. داشتن یک استراتژی، رویکردی ساختاریافته برای ترید فراهم کرده و…
مدیریت سود و رابطه آن با چرخه عمر شرکت یکی از مهمترین موضوعاتی است که همواره در مرکز توجه مدیران قرار دارد. انگیزه و هدف اصلی مدیران از مدیریت سود،…