رویکردهای گزارشگری حسابداری
با توجه به قوانین و مقررات موجود در بورس اوراق بهادار تهران، شرکت های عضو بورس بایستی گزارش های میان دوره ای خود را بایستی در طی هر فصل (3 ماه یک بار) و در مهلت 30 روز به اطلاع عموم برسانند. این گزارش ها، به رویکرد های گزارشگری حسابداری معروفند که دارای سلسله مراتب و قوانین خاص خود می باشند که در ادامه، نحوه انجام آن شرح داده شده است.
گزارش های میان دوره ای در واقع به گزارش هایی در دوره های مالی کوتاه مدت از سال مالی گفته می شوند که هدف از ارائه آنها، بهبود ویژگی های کیفی است. اما از آنجایی که در این گزارش ها بایستی از برآورد بیشتری استفاده گردد، ویژگی کیفی آن از قابلیت اتکای کمتری برخوردار خواهد بود.
دیدگاه هایی که در رابطه با تهیه گزارش های میان دوره ای وجود دارند به شرح زیر می باشد.
رویکرد منفصل (گسسته):
در این رویکرد، هر دوره میانی یک دوره مستقل محسوب می گردد که با عملکرد مالی دوره میانی مانند یک دوره 1 ساله مالی رفتار می کند. همچنین با استفاده از این رویکرد، به منظور شناسایی هزینه ها و درآمد ها، از اصول حسابداری استفاده می گردد که قابل اعمال روی دوره های مالی سالانه است.
رویکرد متصل (پیوسته):
در این رویکرد، هر دوره میانی بخش لاینفک یک دوره مالی سالانه محسوب می گردد که با عملکرد مالی دوره میانی، بر اساس برآورد های سالانه عمل می کند و با توجه به پیش بینی هایی که صورت می گیرد، بقیه سال مالی شناسایی شده و درآمد و هزینه های آن مشخص می شوند.
با توجه به بیانیه 28 APB انجمن تدوین اصول حسابداری، رعایت کردن موارد زیر جهت تهیه گزارش های میان دوره ای، ضروری و لازم الاجرا می باشد.
تهیه گزارشات میان دوره ای
درآمد ها:
درآمد های به دست آمده از فروش کالا، محصول و یا ارائه خدمات، در هر دوره میانی، بایستی در همان دوره شناسایی و گزارش شود و اگر حصول درآمد شرکت به صورت فصلی باشد این موضوع بایستی روشن و شفاف شود.
چگونگی محاسبه بهای تمام شده محصول یا کالای فروش رفته و یا خدمت ارائه شده، همچون گزارش های سالانه صورت می گیرد و همچنین در مورد بهای تمام شده موجودی ها بایستی به موارد زیر توجه داشت:
برای تشخیص و شناسایی هزینه هایی که به بهای تمام شده کالای فروش رفته ربطی ندارند، به صورت زیر اقدام می گردد.
ثبت صورت سود و زیان: سایر سود و زیان های ایجاد شده در هر دوره مالی، در همان دوره ثبت می شوند مانند سود و زیان فروش دارایی های ثابت.
تغییر در برآورد حسابداری، در میان دوره اتفاق می افتد و در صورت لزوم پس از آن نیز موثر می باشد. در این موارد ارائه کردن مجدد گزارش های مالی میان دوره ای که قبلا منتشر شده باشند، ضرورتی ندارد البته ماهیت و مبلغ تغییر در برآورد در صورت با اهمیت بودن افشا می شود.
اثر انباشته:
اگر اثر انباشته تغییر در برآورد حسابداری در طی دوره میانی در اول سال مالی واقع گردد، اثر انباشته تغییر در سود انباشته اول سال مالی در سود خالص دوره میانی اول، مانند گزارشگری سالانه منظور خواهد شد.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله قوانین مورد نیاز برای حسابدار موفق را به شما عزیزان پیشنهاد می نماید.
گزارشگری بخش ها
گزارشگری بخش ها:
با توجه به FASB شماره 24، گزارشگری بخش ها در واقع، بخشی از شرکت می باشد که برای کسب سود و درآمد، به مشتریان، کالا یا خدمات ارائه می نماید. همچنین طبق استاندارد 35 حسابداری ایران، بر اساس انواع مختلف کالا ها و خدمات ارائه شده در یک واحد تجاری و عملیات مربوط به آن در مناطق جغرافیایی متفاوت، قسمت های واحد تجاری قابل تفکیک هستند.
درآمد و هزینه های عملیاتی، به درآمد ها و هزینه هایی گفته می شود که به فعالیت های اصلی و مستمر مربوط می شوند که بر اساس فروش به مشتریان برون سازمانی و یا معاملات درون سازمانی با سایر قسمت های همان واحد تجاری تهیه می گردند.
همچنین دارایی ها و بدهی های عملیاتی به دارایی ها و بدهی هایی گفته می شوند که به طور مستقیم قابل انتساب باشند و یا بر یک مبنای منطقی، قابلیت تخصیص به فعالیت های عملیاتی آن قسمت را دارا باشند.
هزینه های غیر قابل ردیابی به هزینه هایی گفته می شود که امکان ردیابی مستقیم آنها با هیچ یک از بخش ها امکان پذیر نمی باشد، از جمله هزینه های مربوط به دفتر مرکزی.
در واقع این نوع هزینه ها بایستی بر مبنای منطقی و سیستماتیک در بین ادوار یا بخش های مختلف تسهیم شوند که برای این تسهیم، روش های مختلفی موجود می باشد که یکی از مناسب ترین انواع آن، توسط CASB هیئت استاندارد های حسابداری صنعتی ارائه شده است.
بر اساس استاندارد CASB شماره 403 هزینه های غیر قابل ردیابی با توجه به میانگین حسابی و به نسبت زیر، در بین بخش ها تسهیم می گردد:
بر اساس استاندارد های طراحی شده در ایران، اطلاعات تمام بخش ها با توجه به رویه های حسابداری که برای تهیه و ارائه صورت های مالی تلفیقی یا صورت های مالی واحد تجاری به کار گرفته شده است، انجام می گیرد که در این راستا واحد تجاری موظف است موارد زیر را برای هر قسمت قابل گزارش دارایی ها افشا نماید:
موسسه مشاوران مطالعه مقاله انواع ریسک شرکت های حسابرسی را به شما عزیزان پیشنهاد می نماید.
استاندارد 25 حسابداری ایران
بر اساس استاندارد شماره 25 حسابداری، بخش با اهمیت یا بخش قابل گزارشگری، به بخشی گفته می شود که در یکی از آزمون های زیر قبول شود:
نحوه تعیین بخش آزمون 10 درصد: طبق این آزمون بخش با اهمیت بخشی است که حداقل یکی از سه شرایط زیر را دارا باشد:
الف – کل درآمد عملیاتی آن بخش حداقل 10 درصد کل درآمد عملیاتی کلیه بخش ها باشد.
ب – سود و زیان عملیاتی آن بخش حداقل 10 درصد سود و زیان عملیاتی کلیه بخش ها باشد.
در مورد این آزمون برای بخش های دارای سود و بخش های زیان ده جداگانه و به صورت زیر عمل می کنیم:
بخش های سود ده: سود عملیاتی بخش سودده حداقل درصد سود عملیاتی مجموع بخش های دارای سود باشد.
بخش های زیان ده: قدر مطلق زیان بخش حداقل 10 درصد مجموع زیان بخش های زیان ده یا مجموع سود بخش های سودده (هر کدام که بیشتر است) باشد.
ج – دارایی های قابل شناسایی هر بخش حداقل 10 درصد مجموع دارایی های بخش های شرکت باشد.
پس از اجرای این آزمون، به سراغ آزمون 75 درصد می رویم.
نحوه اجرای آزمون 75 درصد:
طبق آزمون نسبت زیر محاسبه می شود:
مجموع درآمد عملیاتی از محل فروش به مشتریان برون سازمانی بخش های قابل گزارش طبق آزمون 10 درصد
مجموع کل درآمد عملیاتی از محل فروش برون سازمانی کلیه بخش ها.
در صورتی که این نسبت بیشتر از 75 درصد باشد، بخش دیگری به بخش های با اهمیت اضافه نمی شود و این آزمون پایان می یابد.
چنانچه این نسبت کمتر از 75 درصد باشد، لازم است که به بخش های با اهمیت بخش یا بخش های دیگری به صورت انفرادی اضافه گردد.
اولویت بخشی که باید اضافه شود بر اساس درآمد عملیاتی از محل فروش برون سازمانی بیشتر می باشد.
این آزمون محاسباتی نیست بلکه فقط جنبه قضاوتی دارد یعنی اگر یک بخش در دوره گذشته با اهمیت بوده اما در پایان سال مالی جاری در هیچ یک از آزمون های قبلی به عنوان با اهمیت شناخته نشده باشد و بخش مدیریت با توجه به برنامه های موجود بر این باور باشد که در دوره آینده این بخش مجددا با اهمیت می گردد، برای افزایش قابلیت مقایسه اطلاعات آن بخش نیز به عنوان با اهمیت معرفی می شود. در نتیجه اطلاعات سایر بخش های کم اهمیت، باقی می ماند و با یکدیگر جمع می شوند و باپه عنوان سایر بخش ها، اطلاعات آنها به طور کامل افشا می گردد.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله حسابداری اعتبارات اسنادی را به شما پیشنهاد می کنیم.
همه ما می‌دانیم که راه‌اندازی و مدیریت یک کسب و کار کوچک چقدر می‌تواند چالش‌برانگیز و سخت باشد. از تامین مالی گرفته تا مدیریت کارکنان، کارهای زیادی وجود دارد که…
برای مبتدیان بسیار مهم است که حرفه معامله‌گری خود را با یک استراتژی ترید توسعه یافته و کامل شروع کنند. داشتن یک استراتژی، رویکردی ساختاریافته برای ترید فراهم کرده و…
مدیریت سود و رابطه آن با چرخه عمر شرکت یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که همواره در مرکز توجه مدیران قرار دارد. انگیزه و هدف اصلی مدیران از مدیریت سود،…