فرض تفکیک شخصیت

فرض تفکیک شخصیت به این صورت می باشد که برای هر موسسه، شخصیتی مستقل از مالک و یا مالکان آن و مستقل از دیگر موسسات موجود در نظر گرفته می شود. فعالیت های مالی با توجه به اعتبار شخصیت حسابداری، تجزیه، تحلیل و ثبت می شود و صورت های مالی برای انعکاس شرایط مالی و نتیجه عملیات مورد نظر تهیه می شود و ارائه می گردد.

با مطرح کردن یک مثال توضیح بیشتری در مورد این موضوع می دهیم. به عنوان مثال فردی دارای یک فروشگاه مواد غذایی و یک تعمیرگاه می باشد و هر کدام به صورت مستقل دارای یک واحد تجاری است.

هر کدام یک از این واحدهای تجاری باید دارای شخصیت مستقل حسابداری باشد و رویدادهای مالی هر کدام در بخش حسابداری خودش ثبت بشود. اگر چنانچه این فرد دارای اموال دیگری مانند خانه و یا ماشین باشد، جزء هیچ کدام از دفاتر حسابداری شخصیت های ذکر شده ثبت نمی شود.

به طور کلی بر اساس حسابدرای فرض تفکیک شخصیت، هر موسسه دارای شخصیت مستقل از مالک خود دارد و همچنین از دیگر موسسات جامعه هم مستقل در نظر گرفته می شود. فعالیت مالی در هر موسسه هم از نگاه شخصیت حسابداری تجزیه، تحلیل، ثبت و گزارش می شود.

خدمات حسابداری

مفروضات حسابداری:

• فرض تفکیک شخصیت
• فرض تداوم فعالیت
• فرض دوره مالی
• فرض و یا مبنای تعهدی
• فرض واحد پول و یا واحد اندازه گیری

این مفروضات به صورت مبانی نظری استانداردهای حسابداری ایران می باشد و با توجه به شرایط اقتصادی و مناسبات حقوقی کشور به عنوان مفروضات حسابدرای در نظر گرفته می شود.

در ذیل این فرضیات حسابداری را به صورت مجزا توضیح می دهیم:

فرض تفکیک شخصیت:

این فرض از اساسی ترین مفروضات حسابداری می باشد و بر این اساس است که هر واحد اقتصادی به عنوان یک واحد مستقل از مالک و یا مالکان خود می باشد. همچنین از دیگر واحدهای اقتصادی هم مستقل می باشد. با توجه به این فرض تفکیک شخصیت، هر موسسه یک شخصیت حقوقی مستقل در نطر گرفته می شود که می تواند دارایی، بدهی، هزینه تعهد و درآمد به دست آورد.

فرض تداوم فعالیت:

بر اساس این فرض، یک واحد اقتصادی برای مدت زمانی طولانی و قابل پیش بینی به فعالیت خود ادامه می دهد. دارایی ها و بدهی ها، جاری و بلند مدت می شود. عملیات اندازه گیری مانند ثبت دارایی ها به ارزش تمام شده به جای ارزش جاری در این فرض ثبت می شود. این فرض تداوم فعالیت به دنبال فرض تفکیک شخصیت بیان می شود.

انجام مشاوره مالیاتی

فرض دوره مالی:

نتیجه عملیات های تجاری در زمان تصفیه و آخر عملیات مشخص می شود و همچنین بستانکاران، اعتباردهندگان و افراد ذی نفع باید از نتیجه آن با خبر باشند. به همین دلیل دوره واحد تجاری تقسیم به دوره های زمانی مساوی می شود و به هر دوره، دوره حسابداری می گویند.

این دوره مالی ممکن است سه ماهه، شش ماهه و یا یک ساله باشد و اگر این دوره 12 ماه باشد به آن سال مالی می گویند.

فرض و یا مبنای تعهدی:

این فرض از زیربنائی ترین و مهمتری فرض های حسابداری می باشد. توسعه حسابداری هم به این فرض وابسته می باشد. بر همین اساس درآمد ها در صورت تحقق و هزینه های در صورت تحمیل، شناسایی و ثبت می شود و در آن به زمان دریافت و یا پرداخت وجه هم توجهی نمی شود.

فرض واحد اندازه گیری:

برای اندازه گیری به یک مقیاس اندازه گیری نیاز می باشد. در حسابداری، واحد اندازه گیری پول می باشد و البته وقایع اندازه گیری با این واحد جنبه مالی واحد اقتصادی می باشد و مسائل دیگر مانند روحیه کارکنان، کارایی مدیریت، رقابت های بازار و … در صورت های مالی در نظر گرفته نمی شود.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله صورت حساب نوع سوم چیست را به شما پیشنهاد می کنیم.