طبق ماده 7 قانون کار، قرارداد کار نوعی تعهد و قرارداد شفاهی یا کتبی است که طی آن کارفرما تعهد میکند در ازای ساعت معین یا پروژه کاری مشخصی که انجام میشود، حق الزحمه کارگر را پرداخت نماید، این قرارداد میتواند دائم، موقت و یا معین باشد.
زمانی که در کشوری نیروی کار بیشتر از تقاضای برای کار باشد کارفرما از این موقعیت علیه نیروی کار استفاده کرده و از قرارداد موقت کار استفاده می کنند تا هر زمانی که بخواهند یا از نیروی کار راضی نباشد بتواند نیروی کار را جواب کرده و نیروی کار جدید را وارد نماید.
برای مطالعه مقاله چالشهای تنخواه برای یک حسابدار می توانید از این لینک استفاده نمایید.
قرارداد کار موقت، نوعی قرارداد میان کارگر و کارفرما برای مدت محدود است طوری که تاریخ شروع و پایان آن مشخص است. قوانینی که مطابق قانون کار بر این قرارداد ها حاکم است شامل موارد زیر میشود:
قرارداد کار موقت برای چه شغل هایی مناسب است:
قرارداد کار موقت برای مشاغلی که ماهیت کارشان به صورت دائمی نیست و در بازه زمانی مشخصی باید انجام شود، مناسب است. در این گونه مشاغل و کارها قرارداد کار به صورت موقت و پیمانی انجام می شود.
برای مطالعه مقاله نکات مهم در نوشتن بیزینس پلن می توانید از این لینک استفاده نمایید.
در قرارداد کار موقت حتماً باید نکاتی درج شود تا صورت قانونی داشته باشد. این مفاد شامل موارد زیر است.
قرارداد موقت کار همان طور که برای کارهای دوره ای و کوتاه مدت مناسب است دارای اشکالاتی نیز هست. در قراردادهای کاری موقت، کارگران امنیت شغلی ندارند و نمیدانند پس از پایان مدت قرارداد دوباره دعوت به کار میشوند یا خیر؟ ایراد وارده دیگر بر قراردادهای موقت این جا است که کارفرمایان می توانند در صورت عدم رضایت از کارگر ريال قرارداد را تمدید نکرده و به کار خاتمه دهند.
برای مطالعه مقاله مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای می توانید از این لینک استفاده نمایید.
طبق ماده 27 قانون کار اگر کارگر در انجام وظایف محول شده قصور و کوتاهی کند و یا در صورت نارضایتی از کارگر، کارفرما می تواند قرارداد را فسخ کند. برای فسخ قرارداد کارفرما باید نظر مثبت شورای اسلامی کارگاه قرارداد را جلب نماید تا بتواند قبل از پایان زمان قرارداد، آن را فسخ کند.
کارگر میتواند قبل از بستن قرارداد کاری، مدت کوتاهی را به صورت آزمایشی مشغول به کار شوند. در دوره آزمایشی که با توافق طرفین انجام می شود هر یک از طرفین می تواند در صورت نارضایتی از شرایط کار، بدون پرداخت خسارت کار را تمام کند. اگر قطع ارتباط از سوی کارفرما باشد، کارفرما باید حقوق توافق شده را به طور کامل پرداخت کند.
اگر فسخ قرارداد از سوی کارگر باشد، کارفرما فقط موظف به پرداخت دستمزد ساعاتی است که کار انجام شده باشد، نه مبلغی که برای پایان دوره در نظر گرفته شده است.
برای مطالعه مقاله سامانه صیاد و چک صیادی می توانید از این لینک استفاده نمایید.
کارگران باید اطلاعات کافی درباره قرارداد کار موقت داشته باشند تا بتوانند از حقوق خود دفاع کنند. اشتباهاتی که عموماً کارگران به خاطر کمبود اطلاعات هنگام عقد قرارداد مرتکب میشوند شامل موارد زیر است. دانستن این اشتباهات از تکرار آنها جلوگیری میکند.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله مدیریت سرمایه در گردش را به شما پیشنهاد می کنیم.
همه ما میدانیم که راهاندازی و مدیریت یک کسب و کار کوچک چقدر میتواند چالشبرانگیز و سخت باشد. از تامین مالی گرفته تا مدیریت کارکنان، کارهای زیادی وجود دارد که…
برای مبتدیان بسیار مهم است که حرفه معاملهگری خود را با یک استراتژی ترید توسعه یافته و کامل شروع کنند. داشتن یک استراتژی، رویکردی ساختاریافته برای ترید فراهم کرده و…
مدیریت سود و رابطه آن با چرخه عمر شرکت یکی از مهمترین موضوعاتی است که همواره در مرکز توجه مدیران قرار دارد. انگیزه و هدف اصلی مدیران از مدیریت سود،…