تفاوت اشخاص حقیقی و حقوقی
سوالی که ذهن افراد را به خود مشغول می کند این است که شخصیت حقیقی چه تفاوتی با شخصیت حقوقی دارد؟ شخصیت حقیقی در واقع فرد انسانی و شخصیت حقوقی، مجموعه ای از افراد در کنار هم هستند که در قالب یک سازمان، اداره، نهاد یا شرکت مشغول به فعالیت می باشند.
نخستین تعریفی که با شنیدن واژه شخص به ذهن می رسد، افراد هستند. افرادی که روزانه در جامعه می بینیم و با آن ها سروکار داریم. اما علاوه بر این نوع افراد، اشخاص دیگری نیز هستند که در ادامه به بررسی تفاوت های بین این دو نوع شخصیت می پردازیم.
شخصیت حقیقی را افراد و انسان هایی تشکیل می دهند که با آن ها سروکار داریم. هر فرد پس از تولد دارای این شخصیت می باشد و می تواند از حق و حقوق برخوردار شود. این افراد از سنین کودکی می توانند دارایی هایی را در مالکیت خود داشته باشند و یا از حقوق متنوعی بهره‌مند باشند.
اشخاص حقیقی پس از رسیدن به سن قانونی یا سن بلوغ، می توانند از حقوق خود استفاده کنند و تکالیف قانونی خود را انجام دهند. شخصیت حقوقی این افراد با مرگ آنها به پایان می رسد و تکلیف اموال و بدهی های او پس از مرگ از طریق تقسیم ارث و میراث و پرداخت دین مشخص می گردد. پس می توان گفت که یک شخصیت حقوقی از زمان تولد آغاز شده، به فعالیت خود ادامه داده و با مرگ به پایان می رسد.
انواع شخصیت های تجاری
نوع دیگر شخصیت را شخصیت حقوقی می گویند که برخلاف شخصیت حقیقی، به افراد و انسان ها اطلاق نمی شود. بلکه از مجموعه ای از افراد تشکیل شده است که دور هم جمع شده و طبق قانون شخصیتی مستقل و جدید را ایجاد می کنند. مانند سازمان ها، نهاد ها، شرکت ها و سایر ارگان های مشابه
شخصیت حقوقی، یک شخصیت فرضی و اعتباری است که از مجموعه ای مستقل در نظر گرفته می شود. به بیان دیگر، دو یا چند شخص حقیقی دور هم جمع شده و مجموعه ای مستقل به وجود می آورند که شخصیتی جداگانه از افراد حقیقی دارد.
این شخصیت حقوقی ساخته شده، نام، نشان، مسئولیت، اموال و بدهی های مربوط به خود را دارد. اما نکته قابل توجه این است که اداره کردن یک شخصیت حقوقی توسط یک یا چند شخص حقیقی انجام می گیرد که این افراد به جای شخصیت حقوقی ساخته شده، امضا می کنند، معامله می کنند، به بانک می روند و سایر اقدامات لازم را بعهده می گیرند.
شخصیت حقوقی با ثبت یک قرارداد تشکیل شخصیت ایجاد گشته، به فعالیت خود ادامه داده و با انحلال و ورشکستگی از بین می رود. در واقع می توان گفت که انحلال و پایان شخصیت حقوقی، مانند مرگ شخصیت حقیقی به شمار می رود.
تفاوت هایی بین این دو شخصیت وجود دارد که در موارد زیر به شرح آنها پرداخته می شود:
اعتباری و طبیعی بودن:
همان گونه که در بالا گفته شد اشخاص حقیقی وجود طبیعی دارند و قابل مشاهده می باشند، در حالی که شخصیت های حقوقی، فرضی و اعتباری هستند.
آغاز و پایان شخصیت:
شخصیت های حقیقی با تولد آغاز می شوند و با مرگ به پایان می رسند ولی شخصیت های حقوقی با اراده موسسین آن ها و طبق قرارداد، به وجود می آیند و با منحل شدن یا ورشکستگی از بین می روند.
نام:
طبق قانون هر فردی باید نام و نام خانوادگی داشته باشد. نام را برای او انتخاب می کنند و نام خانوادگی نیز، همان نام خانوادگی پدر است. اشخاص حقیقی نیز باید یک نام مخصوص به خود را داشته باشند و به ثبت برسند زیرا بدون داشتن نام، معامله و ایجاد ارتباط با سایرین، سخت و حتی نا ممکن می شود.
اقامتگاه:
همانند اشخاص حقیقی که اقامتگاه قانونی خود را دارند، لازم است که اشخاص حقوقی نیز دارای اقامتگاه مخصوص به خود باشند. اوراق قضایی، نامه ها و… به اقامتگاه شخص حقوقی ارسال می شود و اگر افراد دیگر (حقیقی و حقوقی) با این شخصیت کاری داشته باشند، به اقامتگاه او مراجعه می کنند.
نکته: اقامتگاه قانونی قابل تغییر است و پس از تغییر باید به اطلاع مراجع ثبتی برسد.
شخصیت حقوقی نیز می تواند مانند شخصیت حقیقی از حقوق و تکالیف مربوط به خود برخوردار باشد. یعنی صاحب اموال شود، هدیه دریافت کند و از سایر موارد مشابه استفاده نماید. هم‌چنین شخصیت حقوقی موظف است که تکالیف قانونی خود را انجام دهد. مثلا اگر چک صادر کند، موظف است که آن را در موعد مقرر پرداخت نماید، مالیات های خود را بپردازد و…
تنها تفاوت مربوط به این زمینه، این است که برخی حقوق و تکالیف مختص به انسان هاست و شخصیت حقوقی توانایی بهره مند شدن از آنها را ندارد. مانند ازدواج کردن، وظایف پدر و فرزندی و… هر شخص حقیقی می تواند یک شخصیت حقوقی مستقل ایجاد کند. کارشناسان ثبت می توانند از صفر تا صد مراحل ایجاد این نوع شخصیت را به اشخاص حقیقی آموزش دهند و به آنها کمک کنند.
موسسه مشاوران ارائه دهنده انواع خدمات پلمپ دفاتر تجاری می باشد.
انواع شخصیت های حقوقی
در منابع حقوقی داخلی، شخصیت ها یا اشخاص حقوقی، به دو دسته تقسیم شده اند که عبارت اند از :
شرکت های تجاری:
شرکت های تجاری قراردادی است که بین دو یا چند شخص بسته می شود که طبق آن هر یک از شرکا، آورده ای را با خود به شرکت می آورد. با این توصیف که مالکیت هر کدام از شرکا نسبت به آورده اش منحل شده و آورده ها به مالکیت شخصیت حقوقی شرکت در می آید و سود و زیان آن نیز به نسبت مقرری بین شرکا تقسیم می گردد.
قانون تجارت ایران در ماده 20، شرکت های تجاری را به 7 قسم تقسیم نموده است:
شرکتهای تجاری
موسسات غیر تجاری:
موسسات غیر تجاری به موسساتی گفته می شود که فعالیت های تجاری انجام نمی دهند. طبق ماده 1 آیین نامه اصلاحی ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری، یعنی موسساتی که به منظور مقاصد غیر تجاری مثل امور علمی، ادبی، خیریه و امثال آن ها تشکیل می شوند و شرکای آن ها ممکن است قصد انتفاع داشته و یا نداشته باشند.
انواع موسسات غیر تجاری:
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله اقسام شرکتها را به شما پیشنهاد می کنیم.
همه ما می‌دانیم که راه‌اندازی و مدیریت یک کسب و کار کوچک چقدر می‌تواند چالش‌برانگیز و سخت باشد. از تامین مالی گرفته تا مدیریت کارکنان، کارهای زیادی وجود دارد که…
برای مبتدیان بسیار مهم است که حرفه معامله‌گری خود را با یک استراتژی ترید توسعه یافته و کامل شروع کنند. داشتن یک استراتژی، رویکردی ساختاریافته برای ترید فراهم کرده و…
مدیریت سود و رابطه آن با چرخه عمر شرکت یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که همواره در مرکز توجه مدیران قرار دارد. انگیزه و هدف اصلی مدیران از مدیریت سود،…
نمایش دیدگاه ها
در توضیح شخصیت حقیقی اشتباه تایپی شده و به جای استفاده از کلمه شخصیت حقیقی از شخصیت حقوقی استفاده کرده اید .
با تشکر از مطالب مفیدتون
ممنون مطالب مفیدی بود
سلام وقت بخیر.
مطالب ارزنده ای بود که بر آگاهی افراد می افزاید .
از شما خیلی سپاسگزارم.