طرف سیاه تخصص حسابداری

این که حسابداری و مهارت در آن چقدر می تواند برای مدیران ارشد اجرایی و مدیران مالی مهم و ضروری باشد، بحثی جالب توجه است که باید به آن پرداخت.

در اواخر قرن بیستم، یکی از مدیران ارشد اجرایی اظهار داشت که:

“دوره مدیر مالی به عنوان حساب و کتاب کننده به سر آمده است.”

وی بیشتر تفکر معاصر را منعکس کرد. اما از آن زمان تا کنون، شاید به دلیل رسوایی های حسابداری شرکت های مشهور این قرن و رکود اقتصادی شدید جهان به نظر می رسد که تغییر کرده است.

سمت تاریک حسابداری:

بر اساس یک مطالعه پژوهشی جدید:

“دانشگاهیان، متخصصان و قانون گذاران مشترکا بر جنبه مثبت شایستگی حسابداری تمرکز می کنند که توانایی بالایی برای تهیه گزارش های مالی عاری از هر گونه سو اظهار مادی ایجاد می کند.” 

با نشان دادن این روند، هیئت نظارت بر حسابداری شرکت های عمومی، که کنگره آمریکا در سال 2002 در پاسخ به رسوایی های بزرگ حسابداری ایجاد کرد، فقدان شایستگی حسابداری مدیریتی را به عنوان عامل مهم و تاثیرگذار ریسک برای سو گزارشگری مالی فهرست می کند.

در حال حاضر، در یک تغییر جریان، مقاله پژوهشی جدید در نشریه نوامبر مجله انجمن حسابداری آمریکایی به نام مجله حسابداری، سوالی که قبلا بررسی نشده را بررسی می کند:

آیا وجود تخصص حسابداری مدیران ارشد شرکت و نیز عدم وجود آن می تواند گزارشگری مالی را به خطر بیاندازد. این مطالعه با عنوان “آیا حسابرسان طرف سیاه بالقوه شایستگی حسابداری مدیران ارشد اجرایی را به رسمیت می شناسند؟” به این نتیجه رسید که می تواند به خطر بیاندازد. یافته ها حامل دستاورد های مهمی برای قانون گذاران، مدیران شرکت و مهم تر از همه حسابرسان خارج از شرکت هستند که متهم به تایید صحت صورت های مالی شرکت مشتری می شوند.

پروفسور های حسابداری، آن آلبرچت از دانشگاه کریستین تگزاس، الاین مالدین از دانشگاه میسوری و ناتان نیوتون از دانشگاه ایالت فلوریدا با تمرکز بر مدیران ارشد مالی و مدیران ارشد اجرایی بیش از 3.000 شرکت عمومی در می یابند که پیشینه مدیران ارشد اجرایی به عنوان همکار یا مدیر در شرکت های حسابرسی می تواند به صورت قابل توجهی احتمال سو اظهار های مالی را افزایش دهد.

خدمات مالی

آنها می نویسند:

“این تجربه قبلی دانش گسترده ای از رویه های حسابرسی و تکتیک های مذاکره را نشان می دهد. در نتیجه، مدیران ارشد اجرایی می توانند از توانایی بالای خود برای پنهان کردن سو اظهارات مالی استفاده کنند یا وقتی حسابرس، سو اظهارات را می یابد از اصلاحات دوره فعلی سرباز زنند.”

اظهارات مجدد با این وجود فقط کمی بعد در معرض سو گزارشگری قرار می گیرند.

خلاصه این که شایستگی حسابداری در مجموعه C همان طور که پرفسور ها می نویسند، “یک شمشیر دو لبه” است که می تواند هم گزارشگری مالی را ارتقا دهد و هم خدشه دار کند.

علاوه بر این آنها توضیح می دهند “نمی توان انتظار داشت که شایستگی حسابداری به تنهایی منجر به سو اظهارات شود، چون شایستگی حسابداری ممکن است توانایی تولید گزارش های مالی قابل اتکا ایجاد کند و دلیلی وجود ندارد که انتظار صحت کمتر یا بیشتری از مدیران ارشد اجرایی با شایستگی حسابداری نسبت به مدیران ارشد اجرایی بدون شایستگی حسابداری را داشت. شایستگی حسابداری در تعامل با سایر عناصر ریسک تقلب، ریسک سو اظهار مالی را افزایش می دهد.

برای مطالعه مقاله رقابت در بازار کار حسابداری می توانید از این لینک استفاده نمایید.

سایر عناصر ریسک تقلب:

پروفسور ها بر حقوق مدیر ارشد اجرایی تمرکز می کنند زیرا “استاندارد های حسابرسی به ویژه آنهایی که شامل ارزیابی ریسک می شوند و پژوهش های پیشین بیان می کنند که انگیزه های مبتنی بر پرداخت، سو اظهارات را تحریک می کنند.”

در واقع، این مطالعه نشان می دهد که تخصص حسابداری مدیران ارشد شرکت به شدت میزانی که که مازاد حقوق پرداختی مدیران ارشد اجرایی باعث تحریک سو گزارشگری مالی را افزایش می دهد.

زمانی که مدیریت فاقد پیشینه حسابرسی است، شرکت های دارای حقوق پرداختی مدیر ارشد اجرایی بیشتر از حد متوسط (در صدک 75 ام) دارند، فقط 4% بیشتر از شرکت ها با حقوق پرداختی کم (در صدک 25 ام)، احتمال داشتند اقدام به سو اظهار مالی نمایند.

اما زمانی که مجموعه های مدیریت شرکت دارای تجربه حسابرسی بودند، شرکت ها با حقوق پرداختی بالا، 30% بیشتر از همتایان شان احتمال داشت که اقدام به سو اظهار مالی کنند. پروفسور ها این را “جنبه منفی ویژگی های مدیریتی می نامند که در استاندارد های حسابرسی سودمند دانسته شدند.”

عدم آگاهی آشکار از این جنبه منفی در میان حسابرسان خارج از سازمان، کمک قابل توجهی به این مشکل می‌کند.

اگر چه حسابرسان به طور معمول در واکنش به حقوق پرداختی بالای مدیر ارشد اجرایی معمولا دستمزد های بالایی از شرکت ها دریافت می کنند، در صورت وجود پیشینه حسابرسی در مجموعه مدیران ارشد اجرایی، این افزایش دستمزد بسیار کمتر است.

گزارش این مطالعه ذکر می کند:

“این نتیجه مشابه مدیران ارشد اجرایی معتمد حسابرس با شایستگی حسابداری و کاهش دستمزد اضافی مربوط به مازاد حقوق است.”

به عبارت دیگر، شایستگی حسابداری مدیر ارشد اجرایی، وقتی با انگیزه های مبتنی بر پرداخت برای سو گزارشگری ترکیب می شود خطر سو اظهار مالی را افزایش می دهد.

به هر حال، مشاهده نمی کنیم که هزینه های حسابرسی منعکس کننده این افزایش خطر باشند، بلکه نشان دهنده این است که حسابرسان بر شایستگی حسابداری مدیران ارشد اجرایی تمرکز می کنند.

این مطالعه بر اساس داده های به دست آمده از 3.252 شرکت سهامی عام در طول یک دوره 10 ساله انجام شد. در هر سال، میانگینی در حدود 12% از شرکت ها یک یا چند مدیر ارشد اجرایی داشتند (همان طور که در صورت های مالی یا گزارشات سالانه فهرست شده) که تجربه حسابرسی قبلی به عنوان همکار یا مدیر در شرکت حسابرسی داشتند.

در حدود 61% از مدیران اجرایی با این پیشینه مدیر ارشد مالی و در حدود 9% مدیر ارشد اجرایی بودند. در حدود 10% از گزارش های مالی شامل سو اظهار مالی می شدند که با اظهارات مجدد بعدی اصلاح شدند.

در سنجش حقوق پرداختی مدیر ارشد اجرایی، پروفسور ها حقوق پرداختی مورد انتظار را بر اساس عوامل بسیاری شامل اندازه، پیچیدگی و عملکرد مالی و نیز حق تصدی ها و امتیازات توانایی مدیریت مدیران اجرایی محاسبه کردند.

چقدر این برآورد با پرداخت کل واقعی به اصطلاح “مازاد حقوق” فرق دارد. نتایج از منفی تا مثبت (کمتر یا بیشتر از سطوح مورد انتظار به ترتیب) مبنایی برای رتبه بندی شرکت ها در پرداخت ارائه دادند.

به خودی خود، تجربه حسابرسی گذشته در بین مدیران اجرایی به صورت قابل توجهی احتمال سو گزارشگری مالی را افزایش می دهد.

اما این احتمال وقتی به شدت افزایش یافت که این تخصص با حقوق پرداختی اجرایی بیش از حدی رو به رو شد، تا حدی که شرکت ها با پرداخت بالا به طرز قابل توجهی بیشتر از همتایان با پرداخت کم به سمت سو اظهار سوق پیدا می کنند.

در زبان این مطالعه، “سمت تاریک شایستگی حسابداری در حضور انگیزه های مادی ظاهر می شود.”

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله حسابداری تعهدی را به شما پیشنهاد می کنیم.