مفروضات در حسابداری

حسابداری مانند هر علوم دیگری در چارچوب یک سری مفاهیم نظری گنجانده می شود و در بر پایه همین چارچوب رشد و تکامل پیدا می کند. علوم تجربی بر پایه ی یک سری قوانین ثابت علمی شکل می گیرند و بسط پیدا می کنند، ولی در حوزه علوم اجتماعی این قوانین علمی پایدار جای خود را به توافقات و قراردادهای اجتماعی میدهد که در طول زمان بسته به شرایط تغییر پیدا می کنند که حسابداری نیز از این دسته علوم است.

از مفاهیم و چارچوب نظری برای حسابداری اصول و ضوابط و رویه های استخراج می شود که مبنای عمل و کاربرد حسابداری قرار می گیرد.

اصول و رویه های حسابداری توسط نهادهای حرفه ای و قانونی در کشورهای مختلف تدوین می شود. در ایران سازمان حسابرسی کشور مسئول تدوین این اصول و رویه در قالب استانداردهای حسابداری می باشد. مفاهیم عمومی حسابداری در قالب چند فرض اساسی در حرفه حسابداری منعکس می شود.

مفروضات حسابداری شامل:

• فرض شخصیت حسابداری
• فرض واحد اندازه گیری بر حسب پول
• فرض توأم فعالیت
• فرض دوره مالی
• فرض تعهدی

موسسه مشاوران ارائه دهنده انواع خدمات حسابرسی می باشد.

فرض شخصیت حسابداری

فرض شخصیت حسابداری:

پایه و اساس فرض شخصیت حسابداری بر این موضوع استوار است که حسابداران برای یک شخصیت حسابداری مشخص به حسابداری و گزارش اطلاعات مالی می پردازند. شخصیت حسابداری که گزارش های مالی برای آن تهیه می شود به طور عمده همان شخصیت حقوقی واحد است ولی همیشه این امر همیشه صادق نیست. به طور مثال گزارشگری برای یک واحد فرعی از یک شرکت انجام پذیرد.

فرض دوره مالی:

جنبه دیگر محیط اقتصادی این است که سرمایه گذاران، اعتباردهندگان، و سایر گروهها به طور مداوم به انجام تصمیمات تخصیص منابع مشغول بوده و به اطلاعات عالی به موقع برای عددگیری در فرآیند تصمیم گیری خود نیاز دارند.

در واقع افرادی که از گزارش های مالی استفاده می کنند نیاز به اطلاعات سالانه، فصلی یا حتی ماهانه، فرض دوره مالی را به واحدهای تجاری تحمیل می کنند. فرض دوره مالی بر این تصور استوار است که فعالیت های اقتصادی واقع شده در عمر طبیعی یک شخصیت حسابداری برای مقاصد گزارشگری به دوره های زمانی انتخابی متعدد تقسیم شود.

فرض تعهدی:

پذیرش فرض دوره مالی واحد گزارشگر را ملزم می کند تا در آمد و هزینه های مربوط به هر دوره را در همان دوره برای فعالیتهای اقتصادی واحد گزارش می کنند در یک مؤسسه بسیار اتفاق می افتد که خروج یا ورود نقدینگی در دوره ای انجام می شود.

ولی در حقیقت هزینه یا درآمد ایجاد شده که به موجب آن گزارش نقدینگی به واسطه آن ایجاد شده مربوط به دوره دیگر است. به طور مثال فروش در سال ۸۸ اتفاق افتاده و در آمد کامل شناسایی شده ولی قسمتی از وجه آن اوایل سال ۸۹ پرداخت شده. در حقیقت در آمد و درآمدها باید در همان دوره واقع شده گزارش شوند.

فرض تداوم فعالیت:

به صورت معمول انتظار واحدهای تجاری این است که به طور دائم به فعالیت ادامه دهند هر چند ممکن است برخی شرکت ها دچار مشکلاتی شوند که ادامه فعالیت آن متوقف شود، اما چنین حالتی در روال عادی نمیدهد. فرض تداوم فعالیت بدین معناست که در صورت عدم وجود شواهد مغایر فرض می شود واحد تجاری تا آینده ای نامعلوم به عملیات خود ادامه خواهد داد.

فرض واحد پولی:

تمامی فعالیتهای مالی یک شرکت بر حسب یک واحد پولی مشخص انجام گرفته و ثبت و گزارشگری می شود. در حقیقت فرض واحد پولی برای یکپارچه کردن فعالیت شرکت در دوره های زمانی مختلف و مبنایی واحد برای اندازه گیری در شرایط مختلف است.

برگرفته از کتاب : حسابداری مالی کاربردی
مولفین : دکتر میرفیض فلاح شمس، دکتر حمیدرضا کردلوئی، المیرا محمودزاده، امیر دهقانی
انتشارات شهرآشوب

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله ساختارهای مالی را به شما پیشنهاد می کنیم.