ممکن است در ابتدا گمان شود صفر مالیاتی همان معافیت از مالیات است و افراد حقوقی و حقیقی بنا به شرایطی که دارند از پرداخت مالیات خود معاف می شوند ولی در واقع مفهوم نرخ صفر مالیاتی جدا از معافیت مالیاتی بوده و تفاوت دارد.
مفهوم نرخ صفر مالیاتی:
شخص تعیین کننده قانون به جهت بهبود وضع اقتصادی و پشتیبانی از بخش های تولیدی و پیشگیری از ورشکستگی مشاغل شخصی و بیشتر شدن موقعیت های شغلی، موضوعی در باب مشخص کردن مالیات بیان می کند که از آن به اسم نرخ صفر مالیاتی یاد می شود.
این نرخ به این معنی است که شخص تعیین کننده قانون با به کارگیری سیاست های مالیاتی و اقتصادی و برای پشتیبانی از تولید کننده و سرمایه گذار، در یک مدت زمان مشخص این افراد را از پرداخت مالیات معاف می کند. مدت زمان این معافیت به واسطه شخص قانون گذار مشخص می شود.
تفاوت بین معافیت مالیات و نرخ صفر مالیات:
حتی زمانی که بنگاه اقتصادی در دوره ی مشخصی از زمان هیچ نوع فعالیتی نداشته است، باز هم ملزم است در پایان سال اقتصادی، اظهارنامه را حتی به همان صورت سفید و بدون ثبت هیچ نوع فعالیتی، به اداره امور مالیاتی تحویل دهد. پس نداشتن فعالیت مالی به معنای نرخ صفر مالیاتی نیست و اگر این اظهارنامه ها به اداره امور مالیاتی تحویل داده نشود، بنگاه های اقتصادی جریمه خواهند شد ولی نرخ صفر مالیاتی همان گونه که پیش تر گفته شد، شامل شرکت های اقتصادی است که غیر دولتی اند و از این راه از مشاغل شخصی حمایت می شود. البته که بنگاه های غیر دولتی هم می بایست در پایان سال اقتصادی اظهارنامه را به اداره امور مالیاتی تحویل دهند و بعد از ارائه اظهارنامه، مالیات آن ها بر طبق نرخ صفر احتساب و اعلام می گردد. اما معافیت مالیاتی به گونه ای دیگر است. بعضی از مشاغل و افراد مانند فردی که به فعالیت های مرتبط با تولید گندم مشغول است، برای همه زمان ها و به طور کلی از پرداختن مالیات معاف است ولی نرخ صفر مالیاتی به صورت موقتی بوده و زمان آن مشخص است.
مدت زمان اجرای نرخ صفر مالیاتی:
این نرخ برای بنگاه های تولیدی غیر دولتی و خدماتی، مثل بیمارستان ها و مراکز گردشگری، از زمان شروع استفاده به مدت پنج سال اجرا می شود و بعد از اتمام این پنج سال، بنگاه های مربوطه مانند دیگر بنگاه ها می بایست مالیات بپردازند.
نرخ صفر مالیاتی در نواحی کم توسعه:
مناطق کم توسعه که شامل استان، شهر، بخش و… است به واسطه سازمان مدیریت کشور و وزارت امور مالی و اقتصادی، با در نظر گرفتن معیارهایی مثل نرخ بیکاری و سرمایه گذاری برای تولید، تعیین می شوند که هیات وزیران نیز باید آن را تایید کند.
در صورتی که در مناطق کم توسعه مشاغل و بنگاه های تولیدی و مالی راه اندازی شود، (البته با شرایطی که قبلا هم به آن پرداخته شد) این بنگاه ها قادر خواهند بود از قوانین نرخ صفر مالیاتی در طول مدت 10 سال استفاده کنند تا در این مدت زمان با نپرداختن مالیات، مشاغل آن ها توسعه یابد.
موسسه مشاوران ارائه دهنده انواع خدمات مالیاتی می باشد.
نکته در رابطه با نرخ صفر مالیاتی:
طبق بند “ث” ماده قوانین مالیات، در نواحی کم توسعه اگر بنگاه اقتصادی پس از 10 سال، سودده نباشد و در مجموع درآمد آن به میزان 2 برابر سرمایه اولیه نرسیده باشد، قانون نرخ صفر مالیاتی در مورد این بنگاه ها هم چنان اجرا می شود.
در ادامه این بند آمده است؛ دیگر بنگاه های سایر نواحی نیز بعد از پایان دوره استفاده از نرخ صفر مالیاتی تا وقتی که مجموع درآمد آن ها که شامل مالیات می شود برابر با سرمایه ثبت شده باشد، شامل معافیت های خاص می شوند. بر طبق این بند، نصف یا 50 درصد مالیات بنگاه های گفته شده، در سال های بعدی از دوره احتساب مالیات با نرخ صفر، شامل پرداخت مالیات با نرخ تعیین شده در ماده 105 (یعنی 25 درصد)، احتساب می گردد.
نرخ صفر مالیاتی در نواحی ویژه اقتصادی:
بنگاه ها و شرکت های اقتصادی، زمانی که در نواحی ویژه اقتصادی تاسیس شوند یا در این مناطق وجود داشته باشند، قادر خواهند بود برای مدت 2 سال از قوانین نرخ صفر مالیات، استفاده کنند تا کسب و کار آن ها رونق بیشتری بگیرد و در نهایت موقعیت های شغلی و فعالیت های تولیدی توسعه یابد.
بر طبق بند “پ” ماده قوانین مالیات، اگر بنگاه های اقتصادی در ناحیه ویژه اقتصادی و در مناطق کم توسعه واقع شود این مدت زمان (زمان تعیین شده برای استفاده از قوانین نرخ صفر مالیاتی) 3 سال بیشتر می شود.
الزام در تحویل اظهارنامه مالیاتی:
تمامی افراد و مشاغلی که از قانون نرخ صفر مالیاتی استفاده می کنند ملزم هستند در زمان مقرر، اظهارنامه مالیاتی را تحویل دهند و قانون نرخ صفر مالیاتی به معنای عدم تحویل اظهارنامه نیست.
بر طبق بند “ب” از ماده 123 قوانین مالیات، نرخ صفر مالیاتی برای بنگاه های تولیدی و خدماتی و دیگر مراکز در نظر گرفته شده در این ماده که بیش از 50 نفر نیروی کار در حال اشتغال دارند، شرایطی در نظر گرفته شده است. اگراین بنگاه ها در دوره زمانی تعیین شده برای معافیت، هر سال در مقابل سال پیش کارمندان شاغل خود را 50 درصد (کم ترین میزان درنظر گرفته شده) بیشتر کنند، در برابر هر سال بیشتر شدن کارمندان مشغول به کار، یک سال به دوره معافیت اضافه خواهد شد. این ماده برای رفع مشکلات بر سر راه اشتغال زایی، ابزار مفیدی است.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله رسیدگی و تشخیص مالیات را به شما پیشنهاد می کنیم.