بر طبق ماده 152 مقررات مالیات، برای مشخص نمودن مقدار مالیات بر درآمد مودیان نیاز به مدارک و اسناد مخصوصی است که به این اسناد و مدارک در اصطلاح تخصصی قرائن مالیاتی گفته می شود. به این معنا که بر طبق شواهد و قرائن تعیین شده به واسطه قانون، مقدار مالیات مودی مشخص می شود.
قرائن و شواهد مالیاتی به انواع گوناگونی قابل قسمت هستند که بازرسان امور مالیاتی آن ها را از شخص مودی مطالبه و بر طبق آن میزان مالیات قابل پرداخت را مشخص می کنند.
موارد مشمول قرائن مالیاتی:
مواردی مشومل قرائن مالیاتی هستند که به شرح ذیل می باشد.
خرید سالانه:
مقدار خریدی که هر اداره، بنگاه اقتصادی یا شرکت در طی مدت یک سال انجام می دهد شامل قرائن مالیاتی است و به واسطه بازرسین امور مالیاتی رسیدگی می شود. خرید سالانه شامل هر نوع خریدی می باشد، به عنوان مثال خرید مواد خام، دستگاه ها یا دیگر امور رفاهی که مودی می بایست تمامی اسناد مربوط به آن را نگه داری کند.
فروش سالانه:
هر نوع فروش خدمات و محصولات در یک بنگاه اقتصادی یا شرکت شامل قرائن مالیاتی می شود و بازرسین امور مالیاتی به رسیدگی اسناد مربوط به این فروش ها می پردازند و بر طبق آن ها مقدار مالیات را مشخص می کنند.
- درآمد نامخصوص.
- مقدار تولید کارخانه ها.
- بهای حق واگذاری محل فعالیت.
- مجموع وجه هایی که برای حق التحریر و حق الزحمه و استفاده تمبر، به دفترخانه رسمی می رسد.
- دیگر عواملی که کمیسیون تعیین ضرایب مشخص می کند.
توضیحی در خصوص ضرایب مالیاتی:
بر طبق ماده 153 مقررات مالیات، ضرایب مالیاتی اعدادی هستند به صورت درصد و در مشخص نمودن مالیات علی الراس و میزان مشخص شده برای مالیات بر درآمد مورد استفاده قرار می گیرد.
موسسه مشاوران ارائه دهنده انواع امور مالیاتی می باشد.
روش تعیین ضرایب مالیاتی
روش تعیین ضرایب مالیاتی:
ضرایب مالیاتی می بایست به واسطه ارگان های مربوطه و به شکل سالانه محاسبه شود و به ادارات و افراد حقوقی و حقیقی به شکل رسمی اعلام گردد تا به اجرا درآیند.
این ضرایب با حضور قائم مقامات بانک مرکزی، قائم مقامات اداره امور مالیاتی، قائم مقامات شورای اصناف، قائم مقام نظام پزشکی و قائم مقام اتاق بازرگانی و به واسطه ی یک کمیسیون مشخص می شود و بر طبق شرایط اقتصادی کشور و رای جمعی از قائم مقام ها به تصویب می رسد و در مرحله نهایی به شکل رسمی به اشخاص و ادارات اعلام می شود.
قابلیت ایجاد تغییر در ضرایب مالیاتی:
پیش از اعلام رسمی این ضرایب، تصمیماتی که در جلسه کمیسیون به تصویب رسیده است به شهرستان ها ابلاغ می گردد و در این شهرستان ها مجلسی با حضور قائم مقام شورای اصناف و قائم مقام نظام پزشکی و رئیس سازمان مالیات شهرستان و قائم مقام اتاق بازرگانی شهرستان، تشکیل می شود و جدول ضرایب اعلام شده را مورد بررسی قرار می دهند و آن را با شرایط اقتصادی موجود در شهرستان می سنجند و اگر لازم بدانند تغییراتی در آن ایجاد و به مرکز ارسال می کنند و پس از آن اگر مرکز تغییرات را قابل توجیه بداند در جدول ضرایب به صورت رسمی تغییراتی ایجاد می گردد.
زمانی که شورای اصناف یا نظام پزشکی در یک شهرستان وجود نداشته باشد:
اگر یک شهرستان قائم مقام نظام پزشکی یا اتاق بازرگانی نداشته باشد یک قائم مقام از اعضای فرمانداری تعیین می شود و جدول ضرایب با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی به واسطه ی قائم مقام فرمانداری تغییر می کند.
رسمیت یافتن کمیسیون تعیین این ضرایب:
برای این که کمیسیون مربوطه به رسمیت شناخته شود حتما لازم است قائم مقام بانک مرکزی و قائم مقام اداره امور مالیاتی در جلسه حضور داشته باشند.
نکته: توجه داشته باشید که برخی اوقات از یک شغل بنا به دلایل گوناگون در جدول ضرایب نام برده نمی شود و ضریبی برای آن مشخص نمی گردد، در این گونه موارد برای مشخص نمودن ضریب مالیاتی از شغل هایی که به یک دیگر شباهت دارند استفاده می شود.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله نرخ صفر مالیاتی را به شما پیشنهاد می کنیم.
