برند سازی یا برندینگ (Branding)، یکی از مسائل داغ دنیای تجارت کنونی می باشد که این روز ها در تمامی جلسات کاری شرکت ها و کسب و کار های گوناگون، توسط مدیران هر مجموعه ای شنیده می شود که بسیار جدی و مورد تاکید است و باید به آن توجه نمود و برای آن هزینه و بودجه در نظر گرفت.
برند سازی و برندینگ:
برندینگ Branding با برند سازی Brand Building متفاوت است، در این خصوص افرادی که به صورت تخصصی مدیریت استراتژیک برند کردن سازمان را بر عهده دارند، به خوبی این تفاوت را درک می کنند.
برندینگ:
برندینگ یعنی اقدامات و عملیاتی که یک سازمان انجام می دهد تا بتواند برندی را خلق کند. اما تمامی این عملیات به خلق یک برند (ساختن برند) ختم نمی شود و گاهی ممکن است که باعث تخریب عملیات بازاریابی سازمان گردد.
برند سازی:
برند سازی به معنی شمولیت تمامی ابعاد و جنبه های ایجاد هویت تجاری و فردی می باشد که به تنهایی باعث افزایش صدای برند و آگاهی از برند در نزد مشتری نمی گردد، بلکه باعث ایجاد هویت و ارزش برند می شود. خلق و به وجود آمدن پلتفرم های مشارکتی و تعاملی، باعث شد که بسیاری از کسب و کار ها به فرصتی برای افزایش آگاهی از برند و ارزش ویژه برند دست یابند.
مفهوم برندینگ:
“برند” یک نام، نشان یا مولفه متمایز کننده به شمار می رود که در شناسایی یک کسب و کار و یا محصول از سایر موارد مشابه به مشتریان یاری می رساند. در واقع می توان گفت که در دنیای تجارت کنونی، خود محصول تنها دلیل خرید برای خرید مشتریان و مصرف کننده به شمار نمی رود، بلکه محصول تنها بخشی از برند است و خریداران عملا اقدام به خریداری برند می کنند.
در دنیای کسب و کار و بازار، محصولات مشابه زیادی وجود دارد. برای این که بتوان محصولی را متمایز از سایر محصولات نشان داد، باید به آن محصول هویت بخشید. که این کار توسط اقدامات زیر قابل اجرا می باشد:
- نام
- نماد
- لوگو
- رنگ های خاص
- سایر مولفه های مورد توجه
بنابر این می توان گفت که “برندینگ” به فرآیند ایجاد و تقویت برداشت مثبت نسبت به شرکت یا محصولات آن در ذهن مخاطب هدف گفته می شود، یعنی برندینگ فرآیندی می باشد که از طریق ایجاد و شکل دادن به برند در ذهن مشتریان، به شرکت، محصولات یا خدمات آن معنا می دهد.
مفهوم برند سازی:
برخی از متخصصان و صاحب نظران این عرصه، برند سازی را در حوزه ایجاد رابطه با مشتری و خریداران و همچنین در معرض دید قرار دادن برند، معرفی کرده اند. اما برند سازی به این موضوع ختم نمی شود بلکه در واقع فرآیند خلق ارزش برای مشتری می باشد و تمام چیزی هایی را که مشتری در خصوص هویت تجاری محصول باید بداند، به وی منتقل می گردد.
کاربرد برند سازی:
قبل از هر چیزی، باید با انواع برند آشنا شد، اما برند سازی در چند حوزه بسیار پر کاربرد تر است:
برند خدمات:
برند خدمات به برندی گفته می شود که به دنبال ایجاد دانش، فرهنگ و تجربه در مواجه خدمات شرکت و یا اشخاص است، مانند قالی شویی، بانک، بیمه و …
برند خرده فروشی:
برند خرده فروشی به برندی گفته می شود که ترکیبی از تجربیات مشتریان محصولات و خدمات می باشد، مانند پیتزا بوف، اکبر جوجه و …
برند محصول:
به برندی برند محصول می گویند که به دنبال ایجاد تجربه، در حوزه آن محصول است، مانند نایکی، بنز، سونی و …
برند سازی در واقع به معنی ایجاد و افزایش سطح آگاهی و ترویج و تشویق کسب و کار و سازمان به استفاده از استراتژی و تاکتیک ها می باشد.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله مدیریت مالی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
انواع برند سازی
انواع برندسازی یا برندینگ:
تاکنون دسته بندی های مختلفی از انواع برند سازی توسط کارشناسان این موضوع ارائه شده است که از بهترین انواع آن می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- برند سازی مشارکتی: برندسازی مشارکتی (Co-Branding)، به مشارکت با برندی دیگر جهت دست یابی به اهداف خاص گفته می شود.
- برند سازی دیجیتال: برندسازی دیجیتال شامل وب سایت، رسانه های اجتماعی، بهینه سازی موتور جستجو، استفاده از وب برای تجارت می باشد که بسته به نوع فعالیت از آن استفاده می گردد.
- برند سازی شخصی: برندسازی شخصی (Personal Branding)، به روش هر فرد برای ایجاد اعتبار و شهرت برای خودش گفته می شود.
- برند سازی کشوری: برندسازی کشوری یک نوع تلاش برای جذب توریست و کسب و کار می باشد.
ضرورت برند سازی یا برندینگ (Branding):
داشتن برند از این جهت ضروری می باشد که جوامع کنونی به سمت و سوی مد گرایی پیش می روند و در اختیار داشتن برند معتبر یکی از راه های تمایز محصول با محصولات مشابه خود است.
از دو دیدگاه زیر اهمیت یک برند برای مشتری دیده می شود:
- عمق برند: اولویت ذهنی مشتری در انتخاب برند در میان سایر برند های مشابه
- گستردگی برند: هرچه رابطه مشتری با برند پیچیده تر باشد یا به عبارتی توسط تنوع تعاملات برند در ذهن بیشتر باشد، فرصت ساخت وفاداری بلند مدت بیشتر است.
راهکار های داشتن برندینگ موفق:
- مشخص کردن مخاطبان واقعی شرکت مورد نظر
- مشخص کردن هدف برندینگ مورد نظر
- استفاده از رویکرد های افراد درون و بیرون از کمپانی مورد نظر
- تحقیق در مورد برند های مرتبط با صنعت مورد نظر
- ارائه ویژگی های کلیدی و مزایای برند مورد نظر
- تولید یک لوگو و شعار خوب برای برند مورد نظر
- تشکیل صدای کسب و کار مورد نظر
- در نظر گرفتن پیام برای برند مورد نظر
- هماهنگ در تمام کانال های کسب و کار خود
- عدم تغییر در برند خود
- بزرگ ترین مدافع برند خود
- اهمیت دادن به مشتریان وفادار خود
مزایای برندینگ:
به دلیل تاثیر مهمی که برندینگ بر کل شرکت دارد، برای هر کسب و کاری لازم و ضروری است. از جمله مهم ترین مزایای برندینگ می توان به موارد زیر اشاره داشت:
- افزایش آگاهی و توجه نسبت به کسب و کار: مهم ترین خاصیت برندینگ برای هر کسب و کار، افزایش آگاهی مردم و معروفیت کسب و کار است.
- بالا بردن ارزش کسب و کار: برندینگ با شناساندن هر چه بیشتر و تقویت جایگاه برند، آن را به فرصت جذاب تری برای سرمایه گذاری تبدیل می کند.
- جذب مشتریان جدید: باعث مثبت تر شدن هر چه بیشتر برداشت و تداعیات مردم نسبت به برند می شود و با تقویت حس اعتماد مردم احتمال خرید و ارجاع دیگران را افزایش می دهد.
- عاملی برای تقویت رضایت مندی و افتخار کارکنان: شخصی که برای برندی کار می کند که شناخته شده تر است، رضایت و علاقه بیشتری نسبت به کار خود دارد که باعث بهره وری می گردد.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله اخطار رفع نقص ثبت برند را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
عناصر برندینگ
عناصر برندینگ:
برندینگ صحیح دارای عناصر و ویژگی های زیر می باشد:
نام برند:
بخشی از برند که به آن هویت گفتاری می دهد، دقیقا مانند اسم یک انسان.
صفات برند:
صفات برند (Brand Attributes) و ویژگی های آن، ارزش های اصلی برند. به عنوان نمونه، برای این که یک برند قدرتمند باشد باید دارای ویژگی هایی مانند انسجام، جذابیت، اعتبار و ثبات باشد.
تداعیات برند:
تداعیات برند (Brand Association) به آن دسته از صفات برند گفته می شود که با تصور برند به ذهن مشتری خطور می کند.
هویت برند:
هویت برند (Brand Identity)، احساسی است که سازمان نسبت به برند و محصول خود دارد. اساسا هویت برند دیدگاهی است که شرکت نسبت به برند خود دارد و می خواهد همان دیدگاه را در ذهن مخاطب ایجاد کند.
تصویر برند:
تصویر برند (Brand Image) به تصوری می گویند که از برند در ذهن مشتریان وجود دارد. به عبارتی یعنی درک یا برداشت آنها از برند است.
شخصیت برند:
شخصیت برند (Brand Personality) یعنی این که برند ها نیز مانند انسان ها طرز رفتار و سخن گفتن خاص خودشان را دارند. اساسا شخصیت برند ویژگی های شخصیتی و انسانی برند است؛ مانند صداقت، تجمل گرایی، مهر ورزی و موارد مشابه.
صدای برند:
صدای برند (Brand Voice)، به روش سخن گفتن برند با مشتریان خود گفته می شود مثل انسجام، استمرار و تمایزی که در صدا یا لحن برند وجود دارد و باعث می گردد که مشتری بتواند برای آن جایگاه خاصی در ذهن خود در نظر بگیرد.
جایگاه یابی برند:
جایگاه برند (Brand Positioning)، یعنی موقعیت خاص برند در بازار یا ذهن مشتری که باید تقویت و تثبیت گردد.
تجربه برند:
تجربه برند (Brand Experience) مواردی مانند پاسخ ها و احساساتی که برند در تعاملات مشتری با خود به وی انتقال می دهد را در بر می گیرد.
آگاهی از برند:
آگاهی از برند (Brand Awareness) در واقع میزان آشنایی مصرف کنندگان با برند را مشخص می سازد.
یاد آوری برند:
یاد آوری برند (Brand Recall)، به معنای توانایی آن برند در حفظ شدن در ذهن مشتریان و به خاطر آمدن برند در هنگامی است که محصولات مرتبط با آن ذکر می شود.
شناخت برند:
شناخت برند (Brand Recognition) یا تشخیص برند، به توانایی مصرف کننده در شناسایی برند در موقعیتی اشاره دارد که درباره برند از وی سوال می شود یا محصولات آن برند به او نشان داده می شود.
ارزش برند:
ارزش برند (Brand Value)، به ارزشی گفته می شود که ماورای محصولات ملموس خود دارد.
ارزش ویژه برند:
ارزش ویژه برند (Brand Equity)، نشان دهنده تاثیر برند در تصمیم مشتری برای خرید، ارزش ویژه برند مجموعه ای از نقاط قوت و ضعف مرتبط با برند است که به ارزش ارائه شده توسط یک محصول اضافه کرده یا از آن کم می کند.
مدیریت برند:
مدیریت برند (Brand Management)، در واقع فرآیند مدیریت و مراقبت از برند می باشد.
فرهنگ برند:
فرهنگ برند (Brand Culture)، به نظریه ای مبنی بر این که عملکرد گفته می شود که برند مانند یک فرهنگ است و ارزش ها، دستور العمل ها و باید و نباید های خاص خودش را دارد.
وعده برند:
وعده برند (Brand Promise)، نشان دهنده منافع و تجربه ای که یک کسب و کار وعده تداعی آن با برند می باشد.
پیام برند:
پیام برند (Brand Message)، به پیامی گفته می شود که به واسطه آن وعده برند بیان می شود.
سفیر برند:
سفیر برند (Brand Ambassador)، فرد یا گروهی که برای تجسم و جلوه دادن به برند به کار گرفته می شود.
نقاط تماس برند و مشتری:
نقاط تماس برند و مشتری (Touch Points)، به موقعیت هایی می گویند که برند و مشتری در آن با هم تعامل دارند.
داستان برند:
داستان برند (Brand Story)، روایتی از تاریخچه برند به همراه اتفاقات و احساساتی که به برند شکل داده و توسط آن به وجود آمده است.
شکاف یا لغزش برند:
شکاف یا لغزش برند (Brand gap)، در واقع به فاصله بین وعده های برند و عملی که در نهایت انجام می دهد، می گویند.
تعمیم برند یا بسط برند:
تعمیم برند یا بسط برند (Brand extension)، فراتر رفتن برند از اصل خود و ورود به حیطه های جدید تر را گویند مثل گوگل که کار خود را به عنوان یک موتور جستجو آغاز کرد و در حال حاضر سرویس های متعددی، مانند ایمیل، سیستم عامل موبایل و تبلیغات را عرضه می کند.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله شرکت بین المللی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
تعمیم برند
انواع برندینگ:
برندینگ انواع مختلفی دارد که از جمله مهم ترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- برندینگ اسمی: در برندینگ اسمی (Name Brand Recognition)، سازمان مورد نظر برای بازاریابی و فروش محصولات خود بایستی از قدرت نام برند خود استفاده می کند. معمولا استفاده از این نوع برندینگ برای شرکت های مطرح و جا افتاده مناسب خواهد بود. در این روش شرکت مزبور می تواند از لوگو، شعار یا رنگ های خاص برند خود کمک بگیرد. شرکت هایی مثل کوکا کولا، اپل و مرسدس بنز محصولات خود را با تمرکز بر نام برند خود عرضه می کنند.
- برندینگ منفرد: در برندینگ منفرد (Individual Branding)، شرکت های بزرگ بعضی اوقات محصولاتی را به بازار عرضه می کنند که از شرکت مادر مستقل می باشد و برند خاص خودشان را دارند.
- برندینگ نگرشی: در برندینگ نگرشی (Attitude Branding)، خود محصول در ماهیت و تجربه ای که رقم می زند محو می گردد.
- برندینگ بدون برند: برندینگ بدون برند (No-brand Branding)، به یک روش مینیمالیست و خاص گفته می شود که در این روش معمولا برای محصولات ساده ای انجام می شود که طراحی نسبتا ثابتی دارند. در این روش مهم ترین مولفه در برندینگ سادگی می باشد.
- توسعه برند: برندینگ به وسیله توسعه برند (Brand Extension) زمانی رخ می دهد که یک برند وارد یک بازار جدید می شود.
برندینگ برند های فروشگاهی:
برندینگ در فروشگاه ها به روش های زیر صورت می گیرد.
برند های فروشگاهی یا لیبل شخصی:
لیبل شخصی (Private Labels)، به برند هایی می گویند که معمولا عرضه آنها محدود به سوپر مارکت خاصی می باشد و با عرضه محصولات ارزان تر و با کیفیت تر تلاش می کنند تا با تولید کنندگان بزرگ رقابت کنند.
برندینگ از طریق جمع سپاری:
در روش برندینگ از طریق جمع سپاری (Crowdsourcing)، برای شکل دادن به برند از مردم و خریداران کمک گرفته می شود، بنابراین خریداران فرصتی برای حضور در فرآیند نام گذاری برند می یابند که باعث جلب علاقه شخصی آنها به محصول خواهد شد.
اشتباهات رایج در مفهوم برند و برندینگ (Branding)
برخی اشتباهات رایج و متداول در درک مفهوم برند و برند سازی و این که چه چیز هایی برند محسوب نمی شوند.
- برند با لوگو، آرم یا المان های سمبلیک متفاوت است.
- برند با علامت تجاری (Trade Mark) تفاوت دارد.
- شعار سازمانی با داشتن برند شعار متفاوت است.
- برند با اشتهار یا حسن شهرت و معروفیت متفاوت است بنابراین هر سلبریتی دارای برند شخصی (پرسونال برند) نیست.
- برند قوی و معتبر دلیل بر گران قیمت بودن ندارد.
- برند یک اتفاق رویداد محور نیست.
ابزار های ضروری ساخت برند:
- برندینگ صدا و آوایی (شنیداری)
- برندینگ ویدیویی
- برندینگ بصری (دیداری)
- تولید و بازاریابی محتوایی
- فعال سازی برند
- برندینگ رویداد و مراسم
- تبلیغات دهان به دهان (Word of Mouth)
گام های اساسی برندینگ:
- انجام تحقیقات بازاریابی
- تمرکز بر یک ارزش منحصر به فرد
- انتخاب نام مناسب برای انتقال پیام برند
- ایجاد رابطه احساسی برند با مشتری
- ایجاد یک رابطه پایدار با مشتری
گام های اساسی برند سازی:
- تعریف برند
- تمایز و جایگاه یابی برند
- پایه گذاری و مواجه با برند
- شخصی سازی برند
- بررسی و حسابرسی برند
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله مدیریت ارتباط با مشتری CRM را به شما پیشنهاد می کنیم.
